۱۳۸۷ بهمن ۲۷, یکشنبه

اربعین حسینی از دیدگاه المراقبات

اربعين امام حسين عليه السّلام در اين ماه و دفن سر شريف آن حضرت نيز احتمالا در همين روز است. سيد در کتاب اقبال مى‏گويد: «قرآن بزرگ گواهى به برگرداندن سر مقدس مولاى ما حسين - که درود خدا بر او باد - به جسد او مى‏دهد آن جا که مى‏فرمايد: و گمان مبريد کسانى که در راه خدا کشته شده‏اند مرده‏اند، بلکه آنها در پيشگاه پروردگار خود زنده بوده و (از جانب خدا) روزى مى‏خورند.«» و اين آيه گواهى مى‏دهد که او از همان زمانى که شهيد شد در کنار پروردگار روزى مى‏خورده است. (و از اين مطلب استفاده مى‏شود که پيکر او بدون سر نبوده است) که باين ترتيب ترديدى باقى نمى‏ماند که سر آن حضرت از زمان شهادت به بدن او متصل شده است. و اين بى‏ادبى است که از خداوند سؤال کنيم که آن حضرت عليه السّلام بعد از شهادت چگونه زنده شد و چگونه بعد از جدا شدن سر شريف، دوباره سر به جسد ملحق شد. زيرا لازم نيست خداوند بنده را از چگونگى کارهاى خود آگاه نمايد. و اين پرسش نادانى بنده را مى‏رساند. زيرا از چيزى مى‏پرسد که بنده مکلّف به آگاهى از آن نشده است. و انسان فقط وظيفه دارد سخنان قرآن را در مورد او تصديق کند نه بيشتر».
ظاهر گفتار آقا و سرمشق ما قدّس سرّه اين است که گويا از ظاهر آيه کريمه اين را فهميده، که زندگى کشته شدگان در راه خدا، که در اين آيه به آن اشاره شده است، با کامل بودن اين بدن ملازمه دارد و به همين جهت چنين سخنانى فرموده است در حالى که اين سخنان همانگونه که مى‏بينى نادرست است و شايد اين ملازمه بين زندگى و تمام بودن اين بدن را از غير آيه شريفه و از دلايلى که بدست ما نرسيده، فهميده است. يا شايد ما منظور او را نفهميده‏ايم. و نيز مقصود او از اين سخن که سؤال بنده از خداوند در مورد چگونگى کارهايش بى‏ادبى است، معلوم نيست. زيرا اين گونه سؤالات در ميان دانشمندان معمولى بوده و خيلى به آن تمايل دارند و با اين پرسشها دانش خود را افزايش مى‏دهند. و شايد منظور او چيزى غير از ظاهر کلامش باشد که ما نمى‏دانيم. بهر صورت بر مرد مراقبت واجب است روز اربعين را روز اندوه خود دانسته و تلاش نمايد حتى براى يک بار در عمر کنار مزارش او را زيارت نمايد. زيرا روايت شده است: «شيعه يا مؤمن پنج علامت دارد: پنجاه و يک (رکعت) نماز (در شبانه روز)، زيارت اربعين، انگشتر به دست راست نمودن، پيشانى را در سجده بر خاک گذاشتن و بلند گفتن‏بسم اللّه الرحمن الرحيم.»و اگر آمدن به کنار قبر شريف امکان نداشت از هر مکانى که باشد مى‏تواند او را زيارت نمايد. بعد از ديدن اين روايت بايد خود را مقيد به عمل به آن نموده و عمل به آن را براى خود چيزى بيش از مستحب بداند بگونه‏اى که تا جايى که لازم نيست هيچگاه انگشتر به دست چپ نکند. و به حرف کسانى که مى‏گويند: اگر در دست راست انگشتر داشتى مى‏توانى در دست چپ نيز انگشتر داشته باشى، نبايد اعتنا کند گرچه از علما باشد. زيرا رواياتى داريم - بخصوص رواياتى که در مستدرک الوسائل فاضل نورى قدّس سرّه آمده - که از آنها برمى‏آيد، رواياتى که انگشتر نمودن در دست چپ را جايز مى‏داند، در مقام تقيه بوده است، گرچه اين روايات از اشخاص معتبر به دست ما رسيده باشد. در پايان روز اربعين نيز مانند ساير روزهاى مهم از خداوند بخواهد حال و عمل او را اصلاح نموده و به حامى آن روز که از معصومين عليهم السّلام مى‏باشد توسل جويد

هیچ نظری موجود نیست: